 Szukaj |
| >NASZE STRONY |
 MAIN |
|
|
GRY FABULARNE |
|
|
GRY cRPG |
|
|
FANTASTYKA |
|
|
PROJEKTY |
|
|
|
|
Statystyki |
userzy w serwisie:
gości w serwisie: 0 |
|
|
|
|
Szpony Larenil
Tekst do ed. 3,5 Dungeons & Dragons
Wchodzisz w głąb sali. Mijasz skrzynie, regały i liczne stojaki z bronią. Nie dziwota, że tak wielu jej szukało. Ta zbrojownia to istny skarbiec - tak wielu artefaktów, arcydzieł rzemiosła płatnerskiego, nie widziałeś nigdy. Twoje światło gaśnie, wyjmujesz i łamiesz kolejny słoneczny pręcik. Daje on jeszcze większy blask i lepiej oświetla te niezliczone skarby. Są tutaj gabloty z przedmiotami, których celowości nawet się nie domyślasz. Niektóre z nich mają dołączone kartki, z instrukcjami i opisami, zapisane w różnych językach. Wśród nich zauważasz netheryjski, otchłanny, niebiański a nawet starożytny język smoków. W końcu przystajesz przy jednej małej skrzyni, która wygląda dokładnie tak, jak ci ją opisywał twój towarzysz. Kładziesz na ziemi pałeczkę i przyglądasz się kufrowi. Mahoniowe, pięknie oszlifowane drewno, bardzo ładne mosiężne okucia z roślinnymi ornamentami, kunsztowna robota. Tak, jak się spodziewałeś - jest też pułapka. Wyciągasz zestaw przyrządów złodziejskich, wybierasz odpowiednią sondę. Twoje umiejętności jak zawsze sprawdzają się w takich sytuacjach. Usłyszałeś cichy trzask przekładni, mechanizm zwalniający został unieszkodliwiony. Otwierasz skrzynkę, a w środku czeka już na ciebie zasłużona nagroda...
Dwa egzotycznie wyglądające ostrza leżą w wyścielanej zielonym atłasem skrzynce. To katary, broń niezwykle rzadko spotykana, a jeszcze rzadziej umiejętnie używana w walce. Te były wykute w drowich kuźniach Podmroku. Od razu widać, iż jest to misterna robota - długie czarne klingi, z rubinem po środku. Boczne krawędzie stanowią wstawione tam adamantytowe paski, nie mające jednej rysy, perfekcyjnie naostrzone - pomimo tylu uderzeń i cięć. Do tego wygodna podwójna rękojeść obciągnięta miękką, gładką cielęcą skórą. Gdy bierzesz do ręki jeden z tych sztyletów, przez twoje dłonie przechodzi przyjemny dreszcz - to żelazo leżało nieużywane od kilkuset lat, ale wciąż tętni w nim ta sama magia. Przyglądasz się klejnotowi w środku. Wygląda tak, jakby był wypełniony jakąś błyszczącą cieczą. Nigdy wcześniej nie widziałeś tak dobrze wyważonych katarów, zresztą tylko nieliczni kowale podejmowali się robienia tego typu broni. Boczne powierzchnie rękojeści pokryte są ledwo dostrzegalnymi inskrypcjami w języku otchłannym. Niestety nie znasz go na tyle dobrze, aby swobodnie tłumaczyć tekst. Zgadujesz jedynie parę słów: „kapłanka”, „Lolth”, „bogini”, „opieka”. Powoli zaczynasz kojarzyć fakty z opowieści barda, teraz twoje wątpliwości zostały rozwiane. Ostrza, które trzymasz w dłoniach, to Szpony Larenil, drowiej wojowniczki Lolth. To właśnie ich szukałeś...
Larenil była wojowniczką Lolth z Blingdenstone. Niegdyś jedna z wielu, u progów śmierci zaś znana w całym drowim świecie. Larenil to sierota, przygarnięta w surowym świecie mrocznych elfów przez kapłankę Pajęczej bogini. Wychowana w świątyni, od dzieciństwa służyła Lolth. Wpierw pomagała w kościele, potem kiedy już potrafiła walczyć, stawała na każde wezwanie swojej bogini-opiekunki, służąc jej swoim orężem. Z uporem doskonaliła swoje umiejętności szermiercze. W czasie jednej z ekspedycji w głąb Podmroku, znalazła te czarne ostrza, z którymi nie rozstała się aż do śmierci. Szybko nauczyła się władać katarami i odtąd ćwiczyła się tylko w tej sztuce fechtunku. Z czasem stała się też poważaną personą w Blingdenstone. Służyła wiernie swojej patronce, a jej wiara powoli, ale stopniowo przeradzała się w fanatyzm. Determinacja i siła woli daleko zaprowadziły Larenil. Stała na czele armii i sama prowadziła do boju swoich fanatycznych pobratymców w walce z niewiernymi Lolth. W końcu dostąpiła zaszczytu spotkania z arcykapłanką kultu, która niezwykle ją polubiła. Larenil pociągała za sobą tłumy, za co świątynia sowicie ją wynagradzała. Jej pozycja była niezwykle wysoka - z czasem oddała się pod bezpośrednie rozkazy arcykapłanki. Ta, w zamian za jej oddanie, nasyciła Szpony Larenil magiczną esencją. Nierozłączne katary drowiej wojowniczki dawały jej nadzwyczajne możliwości. Ponoć zawsze spływały trucizną, przez co Drowka stała się jeszcze groźniejszym przeciwnikiem w walce. Po jakimś czasie, dostąpiła największego zaszczytu wyznawczyni Pajęczej Królowej - przemiany w dridera. Stanęła przy boku arcykapłanki, służąc jej swoim orężem, co niedługo potem przypłaciła jednak życiem. Tak skończyła Larenil Effigarn, postrach Podmroku, wojowniczka Pajęczej Królowej...
Statystyki:
Rodzaj broni: sztylet do pchnięć
Typ broni: jednoręczna (prosta)
Premia z usprawnienia: +3
Rozmiar: malutki
Koszt: nie do nabycia
Ciężar: 1,5kg każdy
Zasięg: -
Obrażenia: 1k4+3 (premia z usprawnienia) + k4 (trucizna)
Krytyk: 16-20/x2
Rodzaj obrażeń: kłute
Specjalne właściwości:
- Adamantytowe ostrza zawsze są pokryte cieniutką, niewykrywalną warstwą soków herashtyl, silnie trującej mieszanki zrobionej z roślin Podmroku i esencji z grzyba Araumycosa. Trucizna po trzech godzinach sparaliżuje całkowicie ofiarę, jeśli ta nie zda testu na budowę ST 18.
- Postać używająca katarów może raz dziennie użyć zdolności czaropodobnej „ciemność”.
- W obecności katarów wszystkie nienaturalne światła reagują na obecność broni (falują, drgają, przygasają etc.).
Restrykcje:
Jeżeli użytkownik nie jest wiernym Lolth, po dwóch dniach od dotknięcia broni, zaczynają go nawiedzać wizje o Pajęczej Królowej. W okresie dwóch miesięcy doświadcza kilku snów. Mogą przedstawiać obrządki ku czci Lolth, sceny z życia Larenil, symbolikę bogini. Potem na jakiś czas przestają go nawiedzać sny. Po miesiącu spokoju, postać zaczyna mieć majaki, słyszeć głosy. Wydaje mu się, że pająki do niego mówią. W mowie drowów będą one mówiły o służbie Lolth, o oddaniu życia Pajęczycy. W końcu postać może dostać zadanie od Lolth - zostanie ono przekazane przez pająka, w wizji przez kapłankę Lolth, lub innego jej sługę. Wszystko to dotyczy oczywiście sytuacji kiedy postać używa katarów, a nie trzyma je w plecaku cały czas.
tekst: Diakonis.
grafika: Heroine. |
komentarz[97] |  |
|
|
|
|
|
| Komentarze do "Szpony Larenil" |
|
|
|
|
|
|
|
|
